بررسی شیوع ناامنی غذایی خانوار و ارتباط آن با برخی از عوارض دوران بارداری

سابقه و هدف: ناامنی غذایی به مفهوم دسترسی محدود یا نامطمئن به غذای کافی و سالم، یا توانایی محدود برای دستیابی به غذا از راه های قابل قبول اجتماعی است. هدف از این مطالعه بررسی امنیت غذایی خانوار و ارتباط آن با وزن گیری و عوارض مرتبط با وزن در طول دوران بارداری می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی در سال 1393 روی 700 مادر مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی تهران انجام گرفت. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسش نامه امنیت غذاییu.s. department of agriculture (usda) و اطلاعات عمومی استفاده شد. در تجزیه و تحلیل آماری نیز آزمون های مجذور کا، تی مستقل و رگرسیون لجستیک مورد استفاده قرار گرفتند. یافته ها: در مطالعه حاضر شیوع نا امنی غذایی 8/34 درصد بود. به طوری که 4/25 درصد از مادران دارای نا امنی غذایی بدون گرسنگی، 8 درصد دارای نا امنی غذایی با گرسنگی متوسط و 4/1 درصد دارای نا امنی غذایی با گرسنگی شدید بودند. بررسی اطلاعات اجتماعی- اقتصادی نشان داد که مادران در خانوارهای نا امن غذایی دارای تحصیلات پایین تر و خانه دار بودند، هم چنین دارای سن کم و تعداد فرزندان بیش تری بودند و درآمد کم تری داشتند. بر اساس مدل نهایی رگرسیون لجستیک و پس از تعدیل عوامل مخدوش کننده نیز مشخص گردید که نا امنی غذایی با ابتلا به دیابت بارداری (33/3-36/1 , ci:12/2or=)، فشارخون بارداری (67/2-01/1 , ci:64/1or=) ارتباط دارد. در حالی که ناامنی غذایی با ابتلا به پروتئینوری در طول دوران بارداری ارتباط معنی داری نداشت (05/0p>). استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که زندگی در خانوارهای نا امن غذایی می تواند خطر ابتلا به عوارض بارداری را افزایش دهد.